×
عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۷
آه از غم آن که زود برگشت و برفت
بگذشت چنانکه باد بر دشت و برفت
چون گل به جوانی و جهان نادیده
بگذاشت هزار درد وبگذشت وبرفت
۲ بیت