هر دل که بسوی دلربائی نرود

والله که به جز سوی فنائی نرود

ای شاد کبوتری که صید عشق است

چندانکه برانیش بجائی نرود

عاشق ز درت به هر هوایی نرود

از جای به هر تک تک پایی نرود

پروانه پر خویش ازان سوخته است

تا از قدم شمع به جایی نرود