تیرگی چند‌؟ روشنایی ده

چون شکستی‌ام‌، مومیایی ده

می توانی ز غم رهایی ده

نه ز پیوند خود جدایی ده

یارب تو مرا دولت بینایی ده

واندر ره طاعتم توانایی ده

آن دم که رسد مرا به لب جان عزیز

بر یاد توأم زبان گویایی ده

دیده با نور آشنایی ده

خرد از قید حس، رهایی ده

نارسا ناله را، رسایی ده

سحرم را جبین گشایی ده