در عشق تو ای صنم مرا رای نماند

وان طبع لطیف حکمت آرای نماند

بر جای همی بود دلم بی‌غم تو

تا جای غم تو گشت بر جای نماند

در عشق مرا عقل شد و رای نماند

جان نیز ز دست رفت و بر پای نماند

دی، مِه ز دو کون بود جولانگه فکر

امروز،‌ببین که فکر را جای نماند

از برای پدرت پای نماند

در ادارات دگر جای نماند