آن خر پدرت به دشتِ خاشاک زدی

مامات دف و دو رویه چالاک زدی

آن بر سر گورها تبارک خواندی

وین بر در خان‌ها تبوراک زدی

جیب ناموس مرا صبح‌صفت چاک زدی

از نگه تیر غضب بر دل غمناک زدی

ناز گفتی به دلم خنجر بی‌باک زدی

بردی در اوج و میان همه بر خاک زدی!