چند باشد چو مسیحا سر افلاک تو را

خاک ره باش که گل بر دمد از خاک تو را

شاهد جان نکند صورت خود از تو دریغ

گر چو آیینه بود چشم و دلی پاک تو را

حسن او دیده ادراک شناسد چه کنم

[...]

من و دیدن رقیبان هوسناک تو را

رو که تا دم زده‌ام سوخته‌ام پاک تو را

من که از دست تو صد تیغ به دل خواهم زد

به که بیرون فکنم از دل صد چاک تو را

تا به غایت من گمراه نمیدانستنم

[...]

ببوسد تن چاک چاک تو را

کند اندر و خون پاک تو را