چون بیخبری از غمم ایماه چه سود

چون در تو نکرد اینهمه غم راه چه سود

تا جان بتن منست بر من بخشای

ور نه چو برفت جانم آنگاه چه سود

با گیوه تنک رفتن راه چه سود

بیرخت نفیس جستن جاه چه سود

دستار طلب کردم از و فوطه رسید

(امید دراز و عمر کوتاه چه سود)