حاجت از کردگار خواهم من

وز تو حالی بدو پناهم من

گفت از مکر تو آگاهم من

گفتگوی تو نمی خواهم من

ساقی قدحی که مست آگاهم من

بیگانه ز خویش و با تو همراهم من

گیرم که بدیگران دو عالم بخشی

خود زان منی دگر چه میخواهم من

هم حریف زندانم هم رفیق چاهم من

بخت تیره روزانم کوکب سیاهم من

نه به خلد در خوردم نه به دوزخ ارزانی

خوش گناه‌کارم من طرفه بی‌گناهم من

جرم اگر نمی‌باشد بخششی نمی‌پاشد

[...]

همه دانند بیگناهم من

خود گرفتم که روسیاهم من