آن کس که به کوه ظلم خرگاه زند

خود را به دم آه سحرگاه زند

ای راهزن از دور مکافات بترس

راهی که زنی ترا همان راه زند

حسن تو اگر چه خیمه بر ماه زند

ور عشق تو بر عقل همی راه زند

نزدیک آید که خط تو دور از تو

بر آینه جمال تو آه زند

بر ما اگر ابلهی بناگاه زند

خود را بغلط به تیر الله زند

ما بد نکنیم و بد نخواهیم بکس

هشدار که بد بجان بدخواه زند