گفت من پیوسته در کان گشته‌ام

بر سر گوهر فراوان گشته‌ام

ابرم و از رعد غرّان گشتهام

برقم و از تف سوزان گشتهام

بس که دلگیر از تماشای گلستان گشته ام

همچو بوی گل درون غنچه پنهان گشته ام

یک تبسم کرده ام اجزای خود پاشیده ام

چون دماغ گل ز خندیدن پریشان گشته ام

پشت بر دیوار هستی همچو صورت مانده ام

[...]