×
جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۸۹۴
گشاد گنج جواهر به بوستان ژاله
به فرش سرو و سمن شد گهرفشان ژاله
گسست سبحه روحانیان که سوی زمین
فتد چو مهره تسبیح از آسمان ژاله
میان شاخ و شکوفه خوش اجتماعی بود
[...]
۱۱ بیت