بدین نامه ما بی‌بهانه شدیم

همی روم و ایران یگانه شدیم

یک چند مقیم کُنج میخانه شدیم

یکچند بزهد و توبه افسانه شدیم

تا دست دل اندر سر زلف تو زدیم

از پای در آمدیم و دیوانه شدیم

بنده با آن عوان روانه شدیم

یک‌دوساعت‌به یک‌دو خانه شدیم

سر و جان داده گدای در میخانه شدیم

رایگان لایق این منصب شاهانه شدیم

یار در خانهٔ دل بود و نمی‌دانستیم

شکرُ لله که کنون محرم این خانه شدیم

عجبی نیست که بیگانه شویم از همه خلق

[...]