×
طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۴۲۴
دشت سبز و کوه سبز و شهر سبز و خانه سبز
باز از نو شد کدوی باده در میخانه سبز
آتش این سرزمین از بس بهار اندوده است
از هوای شعله می گردد پر پروانه سبز
۲ بیت