بخور گندم چرا حیران شدستی

دَرِ اندیشه سرگردان شدستی

که هستی پس چرا حیران شدستی

یقین بنگر که کل جانان شدستی

تو در پیدائی و پنهان شدستی

تو هم با جان و هم جانان شدستی

ای عشق بلای جان شدستی

اندر دل ناتوان شدستی!

کردست مرا فراق پیرم

با تو نگرم جوان شدستی!

رازم ز تو گشته آشکارا

[...]