نهال بخت دهقانان از آن سبز

زمین زین نهرها چون آسمان سبز

ز سرو قدِ تو شد شوره زارِ امکان سبز

ز شمعِ سبز تو شد بختِ این شبستان سبز

ز خطِ پشتِ لبت زنده می شود دلها

چنین بود چو کند سبزه آبِ حیوان سبز

میانِ اهلِ جنون سبز چوُن توانم شد؟

[...]

در آتش، تخمه شد بر روی نان سبز

نگردد چون زمین و آسمان سبز؟

ز فیض ابر شد زانسان جهان سبز

که از عکس زمین شد آسمان سبز

به صحرا گردباد تشنه لب را

رطوبت کرد چون سرو روان سبز

رقم زد خامه ای گر وصف گلشن

[...]