همچون سر زلف تو پریشان توایم

آنداری و آنداری و ما آن توایم

هر جا باشیم، حاضر خوان توایم

مهمان تو، مهمان تو، مهمان توایم

هم خوان توایم و نیز مهمان توایم

هم جمع توایم و هم پریشان توایم

در شیشهٔ دل تخت نه حکم بکن

ای رشک پری چون که پری خوان توایم

رو متاب از ما که ما آن توایم

دلبر و دلدار جانان توایم

چون از آن ما شدی زان توایم

هم انیس جان جانان توایم

می کش و می بخش اسیران توایم

هر چه می خواهی بکن آن توایم

ما اگر خاریم اگر گل از گلستان توایم

ما اگر نیکیم اگر بد در شبستان توایم

نه زجور چرخ می نالیم ونه از دست بخت

زآنکه آشفته دل از زلف پریشان توایم

دل پریشان تر ز مشکین طره طرار تو

[...]

جملگی‌ در عهد و پیمان توایم‌

غرقه‌ در دریای احسان توایم‌

زانکه ما یکسره مهمان توایم

میهمان نمک خوان توایم