×
نیر تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۳
سوزنده آتشی که شود پخته خام از او
جام می است خواجه بکن پر مشام از او
آسایشت هواست گر از صبح و شام دهر
خالی مدار بزم به هر صبح و شام از او
نام ار به تَرکِ بادهپرستیست می بیار
[...]
۷ بیت