گنجور

نیر تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۳

 

سوزنده آتشی که شود پخته خام از او

جام می است خواجه بکن پر مشام از او

آسایشت هواست گر از صبح و شام دهر

خالی مدار بزم به هر صبح و شام از او

نام ار به تَرکِ باده‌پرستی‌ست می بیار

[...]

۷ بیت
نیر تبریزی