×
مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۳
ای سرو سهی تازه نهالت چونست
نازک تن چون آب زلالت چونست
در حجله نشسته دیدمت خندان لب
در خاک نهفته زلف و خالت چونست
۲ بیت