×
فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۶
می کوش که پامال جهالت نشوی
سرگشته وادی ضلالت نشوی
ری مرکز دستان زبردستان است
هشدار که بی اراده آلت نشوی
۲ بیت