×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۲
تا دیده شد از شب وصالت محروم
وز حسن جمال با کمالت محروم
المنة لله که به هر درد فراق
چشمم نشد از خیل خیالت محروم
۲ بیت