در رهگذر باد چراغی که تو راست

ترسم که بمیرد از فراغی که تو راست

بوی جگر سوخته عالم بگرفت

گر نشنیدی، زهی دماغی که تو راست!

در رهگذر باد، چراغی که توراست

ترسم که بمیرد، از فراغی که توراست

بوی جگر سوخته عالم بگرفت

گر نشنیدی زهی، دماغی که توراست