×
        
        
    
                مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۲
روزی مشتاق بر دماغ من و تو
بوئی نخورد از گل باغ من و تو
اما هر شب ز آتش داغ من و تو
افروخته تا صبح چراغ من و تو
                                ۲ بیت
                            
                            
                            