عروسم نباید که رعنا شوم

به نزد خردمند رسوا شوم

گذارم بدین مسیحا شوم

نگیرم بخوان واژ و ترسا شوم

به بد نام هر جای پیدا شوم

به نزد پدر نیز رسوا شوم

بر مسلمانان پل دریا شوم

باز بر فرعون اژدها شوم

که در چارمین نشأه شیدا شوم

باظهار اسرار گویا شوم

چند از غفلت به عیب دیگران گویاشوم

سرمه ای کو تا به عیب خویشتن بینا شوم

غیرتی کو تا ز خود آتش بر آرم چون چنار

تا به چند از بی بری بارچمن پیراشوم

چون کمان از خانه آرایی ندیدم حاصلی

[...]

بازگویم گو که خود شیدا شوم

نیست غم تنها اگر رسوا شوم

من‌ خود آن گنجم‌ کنون پیدا شوم

گو میان انجمن‌ رسوا شوم

من اگر آشفته و شیدا شوم

پیشِ خدایان همه رسوا شوم

به هوای کوی تو آمدم که رها ز بند هوا شوم

به امید روی تو آمدم که مگر ز تو کامروا شوم

نه رها ز بند هوا شدم نه ز یار کامروا شدم

نه چنان دچار بلا شدم که دگر بفکر دوا شوم

همه روزه روزی من غمست همهٔ شبم شب ماتمست

[...]

شب ها ز راحت جدا شوم

با مرغ شب هم نوا شوم