شبی دیرم ز هجرت تار تارو

گرفته ظلمتش لیل و نهارو

خداوندا دلم را روشنی ده

که تا وینم جمال هشت و چارو

الا ای جان و دل را درد و دارو

تو آن نوری که کم تمسسه نارو

الا ای جان و دل را درد و دارو

تو آن نوری که لَم تَمسَسهُ نارو

در چنین حالت ار خوری دارو

راست کن گور در پس بارو

قلعه را در مساز بی‌بارو

احتما باید، آنگهی دارو

نمی‌گویم به عشرتگاه مجنون جهد پیمارو

غبار خانمان لختی بروب از دل به صحرا رو

جهانی می‌کشد بر دوش فرصت بار ناکامی

تو هم امروز بنشین در سر این راه و فردا رو

نمی‌باید سپند مجمر افسردگی بودن

[...]