گنجور

جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۶

 

من سوخته در فراق یارم چون شمع

با درد دل و گریه زارم چون شمع

از آتش غم که در دلم می سوزد

خوناب ز دیده چند بارم چون شمع

جهان ملک خاتون
 
 
sunny dark_mode