گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۴۵

 

صبا برون نرود از غبار خاطر من

فزون ز برگ درخت است بار خاطر من

در آسمان بنشیند به خاک، تیر شهاب

چنین بلند شود گر غبار خاطر من

ز تازه رویی من باغ اگر چه سیراب است

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode