خواجه بیا خواجه بیا خواجه دگر بار بیا

دفع مده دفع مده ای مَهِ عیار بیا

عاشقِ مهجور نگر عالمِ پرشور نگر

تشنهٔ مَخمور نگر ای شَهِ خَمَّار بیا

پای توی دست توی هستی هر هست توی

[...]

طواف کن گرد آن دربار، بیا

گردی از کوی او بیار، بیا

یک سحر از درم ای دولت بیدار بیا

روزم ای ماه شده بی تو شب تار بیا

حلقهٔ در بنگر رخنهٔ دیوار ببین

چشم در راه تو دارد در و دیوار بیا

عذر در راه وفا پیش نخواهد رفتن

[...]

ز من گرت نبود باور انتظار، بیا

بهانه‌جوی مباش و ستیزه‌کار، بیا

به یک دو شیوه ستم، دل نمی‌شود خرسند

به مرگ من که به سامان روزگار بیا

بهانه‌جوست در الزام مدعی شوقت

[...]