تا جان دارم سر وفا دارم من

ور جان ببری روان روا دارم من

تا کی پرسی که هان چه داری در دل

چون در همه آفاق ترا دارم من

بی چهرهٔ تو چشم کرادارم من

خون میریزی که خونبها دارم من

خونی که بریختی چو بگشادی دست

در گردن من کن که روا دارم من

در دل دو هزار مدّعا دارم من

زان است که پیوسته جفا دارم من

زان زود شکسته می شود شیشه دل

کورا چو حباب بر هوا دارم من