×
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۵
ای برگ گُلت به مشک ناب آبستن
وی مردم چشم ما به آب آبستن
بر یاد رُخت روح فزاید به صبوح
گردد مه نو به آفتاب آبستن
۲ بیت
رهی معیری » رباعیها » لعل ناب
خم گشت به لعلگون شراب آبستن
پیمانه به آتشین گلاب آبستن
ابری است صراحی که بود گوهربار
ماهی است قدح به آفتاب آبستن
۲ بیت
