بنده خاص ملک باش که با داغ ملک

روزها ایمنی از شحنه و شبها ز عسس

هر که او نام کسی یافت از این درگه یافت

ای برادر کس او باش و میندیش ز کس‌

شب هست و شراب هست و چاکر تنهاست

برخیز و بیا جانا کامشب شب ماست

مکن در جسم و جان منزل که این دونست و آن والا

قدم زین هر دو بیرون نه، نه اینجا باش و نه آنجا

در عشق تو گر کشته شوم باکی نیست

کو دامن عشقی که برو چاکی نیست‌

تاریکتر است هر زمانی شب من

یا رب شب من سحر ندارد گویی‌

ای خداوندان مال الاعتبار الاعتبار

و ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار

پیش از آن کین جان عذر آور فرو ماند ز نطق

بیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند ز کار