جویندهء تو هم چو تو فردی باید

آزاد ز هر علّت و دردی باید.

گر ز چاه جاه خواهی تا برائی مردوار

چنگ در زنجیر گوهردار عنبر بار زن‌

ما را همه مقصود ببخشایش حق بود

المنة للَّه که بمقصود رسیدیم‌

مائیم عیاران و عیاران مائیم

بر دیده مشتری قدم می‌سائیم‌

خصمان گویند کین سخن زیبا نیست

خورشید نه مجرم ار کسی بینا نیست

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صبا است‌

خبر ابتدا بود.

لهمُ الْبُشْری‌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ

روی ما شاد است تا تو حاضری با روی تو

جان ما خوش باد چون غائب شوی با یاد تو

مرد باید که بوی داند برد

و رنه عالم پر از نسیم صباست.

عاشق بره عشق چنان می‌باید

کز دوزخ و از بهشت یادش ناید

کی باشد کین قفس بپردازم

در باغ الهی آشیان سازم.