پسندیدی به خود این ناپسندی

وز آن پس جرم آن بر وی فکندی

چراغ دولت هر بی گزندی

حصار آفت هر ناپسندی

بشوی از فرق او گرد نژندی

ز تاج حشمتش ده سربلندی

که رویش را نفرسوده گزندی

به کار او نیفتاده ست بندی

چو یوسف را خدا داد این بلندی

به قدر این بلندی ارجمندی

ز هر پندت دهاد آن بهره مندی

که وقت حاجت آن را کار بندی

طلب می کن به صدر ارجمندی

ز تعظیم فرودان سربلندی

از نقش خودی و خودپسندی

ما را برهان به نقشبندی

هر موی ز زلف او کمندی

بر پای دلی نهاده بندی

برداشت دل از جفا پسندی

بگشاد زبان به عهد بندی

تو خضروشی به سربلندی

خضرای دمن وی از نژندی

لیلی به نشاط خودپسندی

مجنون به بساط دردمندی

زان می ترسم که ناپسندی

ناگه برساندت گزندی

زان گله گرفت گوسپندی

از آفت گرگ بی گزندی

یا کن ز سر وفا پسندی

خاصم به لباس گوسفندی

ای گلبن باغ سربلندی

وی نور چراغ ارجمندی

شفا باشد جزای دردمندی

دهند از بعد پستی سربلندی

ز چوب دار دادش سر بلندی

به جای تخت کردش تخته بندی

مرا بگدار با این دردمندی

کمر بر خون من تا چند بندی

چو کردی قامتش را نقش بندی

کشیدی سر به عیوق از بلندی