ای در طلبت همۀ عالم گم

افلاطون رفته فرو در خم

سرگشتۀ کوی تواند افلاک

آشفتۀ موی تواند انجم

از شش جهت آوازۀ عشاق

[...]

هر سو نگریدیم کسی چون تو ندیدیم

اکنون نگرانیم که هر سو نگریدیم

شوریده سر اندر طلب سرو رسایت

هر چند دویدیم به جائی نرسیدیم

افسوس صد افسوس که اندر قدم دوست

[...]

من بینوا ز بی برگ و بری اگر بمیرم

سر پر ز شور از خاک در تو بر نگیرم

ز کمند عشق هرگز نبود مرا گریزی

چه‌کنم ز حلقهٔ خم به خم تو ناگزیرم

به غلامیّ درت مفتخر‌م مرانم از در

[...]

ز اوج اختر گذشت موج محیط کرم

رسد ره برتر گذشت نخل علوم و حکم

پایۀ منبر گذشت از سر لوح و قلم

از سر و افسر گذشت خسرو ملک عجم

ای اصل قدیم و عقل اقدم

وی حادث با قدیم توأم

در رتبه توئی حجاب اقرب

بودی تو نبی و در گل آدم

طغرای صحیفۀ وجودی

[...]

آفتاب عالم لاهوت از برج قدم

کرد گیتی را چه صبح روشن از سر تا قدم

کعبه شد مشکات مصباح جمال لم یزل

بیت، رب البیت را گردید مجلای اتم

کوکب دری دری بگشود از فیض وجود

[...]

جلوه بصد ناز کرد لیلی حسن قدم

پرده زرخ باز کرد بدر منیر ظلم

صحیفۀ جوامع کلم مجامع حِکَم

لطیفۀ معانی کرم معالی هِمَه

رقیمۀ محامد ادب محاسن شیم

کتاب محکم حدیث حسن لیلی قِدم

ولایتش که در غدیر شد فریضۀ امم

حدیثی از قدیم بود ثبت دفتر قدم

که زد قلم بلوح قلب سید امم رقم

مکمل شریعت آمد و متمم نعم

زمین از چیست خوان غصه و غم؟

ز مرگ کیست پشت آسمان خم؟

بسیط خاک تا ایوان افلاک

محیط ناله و آه است و ماتم

خدنگ کینه زخمی زد بدلها

[...]

ز دلیلی حسن قدم در بزم حدوث قدم

یا سینۀ سینا زد از سر انا الله دم

یا شاهد هستی شد در جلوه ز غیب حرم

یا از افق عصمت رخشان شده بدر أتم

یا گوهر دُرج شرف تابیده ز بحر کرم

[...]

تا کی دل مفتقرت نالان به کمند غم؟

این سینۀ غمزده را لطفی کن و کن خرم

ای بمحیط وفا نقطۀ ثابت قدم

نسخۀ صدق و صفا دفتر جود و کرم

همت والای تو برده ز عنقا سبق

جز بتو زیبنده نیست قبۀ قاف قدم

سرو سهی سای تو تا که در آمد ز پای

[...]

تو همای حقیقت نشانی

شاهباز بلند آشیانی

از چه در خاک و در خون طپانی

ای علی اکبر نوجوانم

چهره ات یک فلک آفتابست

طره ات یک جهان مشک نابست

ای دریغا که در خون خضا بست

ای علی اکبر نوجوانم

ای پر از زخم کین اینچه حالست

این حقیقت بود یا خیالست

یکتن و این جراحت محالست

ای علی اکبر نوجوانم

حیف از آن طلعت ماه رخسار

حیف از آن قامت سرو رفتار

حیف از آن منطق شهد گفتار

ای علی اکبر نوجوانم

حیف از آن قدّ با اعتدالت

حیف از آن شاخ طوبی مثالت

دست کین تیشه زد بر نهالت

ای علی اکبر نوجوانم

حیف از آن مشگسا سنبل تر

حیف از آن جعد و موی معنبر

دل ز داغت چه عودی بمجمر

ای علی اکبر نوجوانم

حیف از آن روی و موی نبوت

حیف از آن روز و بازو و قوت

داد از این قوم دور از مروت

ای علی اکبر نوجوانم