گر بود زینتش ز عقل و ادب

ورنه هم با بهایم است نسب

اندرین سور پر ز شور و شغب

دل پر از غم نشین و مُهر به لب

دل و گل کاه و کوره از تف و تب

آذر از خایه و ز پشت احدب

آز چون آتشست و تن چو حطب

ز آتش و نی موافقت مطلب

زیرِ ران تو از برای طلب

اشهب روز باد و ادهم شب

بندم از جد و جهد و عشق و طلب

بر گریبان روز دامن شب

خوان ما از تو شد سیاه چو شب

نان تو گر سپید شد چه عجب

دیده از وی کمال خلق و ادب

عقلش اکفی‌الکفاة کرده لقب

عقل با وی نشسته در مکتب

علم از وی گرفته علم و ادب

کرده از بر به قدرت خلّاق

حاجت آید مطالعت به کتاب

خوی او جان تشنه را مشرب

سحر او مر پیاده را مرکب

وین اطبا که خالی‌اند از طبّ

هیچ نشناخته ز نوبت غبّ

اندرین کارگه به روز و به شب

چنگلش تاب‌دار و جان در تب

گر بدست این عقیده و مذهب

هم براین بد بداریم یارب

اسباب معالی بکرم کرد مرتب

و احساب بزرگی بمنن کرد مهذب

پیرایهٔ اسلام ، ابوالفتح محمد

آن نزد شهنشاه جهان خاص و مقرب

صدری که برافروخت جهان را هنر او

[...]

ای تاج دین تازی و ای سید عرب

ای خدمت جناب تو اقبال را سبب

ای بوالغنایمی، که ترا از غنایمست

بخشودن خلایق و بخشیدن ذهب

ای رافعی، که ساعد و بازوی تو شدست

[...]

تا کی کند حوادث گیتی مرا طلب ؟

کز دست آن طلب شدم آواره طرب

من با عزیمت هرب و فتنه از قفا

من با هزیمت ضرر و چرخ در طلب

گه مالدم بعربدها دهر بوالفضول

[...]

سپهر ملک عجم ، آفتاب دین عرب

بلند نام و نشان و بزرگ اصل و نصب

کمال دین هدی ، قطب ملک و دین محمود

که هست چرخ شرف را جمال او کوکب

جمال دودهٔ خوارزمشاه ، آنکه ربود

[...]

از وفات جمال الدین یوسف

مندرس شد رسوم فضل و ادب

صد هزاران هزار عالم و علم

در دو گز خاک رفت ، اینت عجب

رفت شخصی ، که بود سیرت او

[...]

شد برج حمل موکب سلطان کواکب

کز نوبتیانش برتر بهتر بمراتب

گوئی حمل از گنبد پیروزه سلب نیست

جز مرکب پیروزی سلطان کواکب

آغاز سواریش بدو بود و ازو شد

[...]