چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من

از آن شادی بیاید جان نهان افتد به پای من

وگر روزی در آن خدمت کنم تقصیر ناگاهان

شود جان خصم جان من کند این دل سزای من

سحرگاهی دعا کردم که جانم خاک پای او

[...]

چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من

از آن شادی بیاید جان نهان افتد به پای من

وگر روزی در آن خدمت کنم تقصیر چون خامان

شود دل خصم جان من کند هجران سزای من

سحرگاهان دعا کردم که این جان باد خاک او

[...]

پرده بردار ای حیات جان و جان افزای من

غمگسار و همنشین و مونس شب‌های من

ای شنیده وقت و بی‌وقت از وجودم ناله‌ها

ای فکنده آتشی در جملهٔ اجزای من

در صدای کوه افتد بانگ من چون بشنوی

[...]

بازرسید آن بت زیبای من

خرمی این دم و فردای من

در نظرش روشنی چشم من

در رخ او باغ و تماشای من

عاقبت امر به گوشش رسید

[...]

من که فرعونم ز خلق ای وای من

زخم طاس آن ربی الاعلای من

بس که کردید از جفا بر جای من

شیر پند افسرد در رگهای من

مر شما را بس نیامد رای من

ظنتان اینست در اعطای من

گفت ایمن باش ای زیبای من

که تو خواهی بود بر بالای من

پشت‌دارِ جمله عصمت‌های من

گوییا هستند خود، اجزای من

یا کسی کو در بصیرتهای من

شد خلیفهٔ راستی بر جای من

حق گشاده کرد آن دم پای من

زان دعا و زاری و ایمای من

او کامین من بد و لالای من

خاینش کرد آن خیانتهای من

سرنگونم هی رها کن پای من

فهم کو در جملهٔ اجزای من

گر گریه باشد رای من دریا ندارد پای من

با آتش سودای من گر اشک باید وای من

ای سواد زلف تو سودای من

روی تو خورشید مهرافزای من

دل میان زلفت و من ره‌نشین

فرق بین از جای او تا جای من

فتنه همسایگان شب تا سحر

[...]

نور مصباح دل بینای من

وز طریق اصطلاح آقای من

بیتها پیوسته از املای من

امتحانها کردی از انشای من

گوهر درج دل آقای من

مونس جان ستم فرسای من

مقامی خوش القّصه و جای من

فروشد به گنج طرب پای من

عمر برفت و نرفت عشق ز سودای من

ترک جوانان نگفت این دل شیدای من

بسته به جانم کمر پیش بتان چون کنم

خاصیت این می دهد طالع جوزای من

تا به خرابات عشق دامنم آلوده گشت

[...]