شدی تنگدل چون نیامد خرام

نجستم همی زین سخن کام و نام

به آرام بنشین و بردار جام

ز تندی و تیزی مبر هیچ نام

ببردش به جایی که بودش کنام

ز دستان مر او را خورش بود کام

بینداختش پس به پیش کنام

به دیدار او کس نبد شادکام

جهاندار داند که دستان سام

بزرگست و بادانش و نیک‌نام

همانا شنیدستی آواز سام

نبد در زمانه چنو نیک‌نام

شکسته شود نام دستان سام

ز زابل نگیرد کسی نیز نام

جوانی که نوش آذرش بود نام

سرافراز و جنگاور و شادکام

یکی نامور بود الوای نام

سرافراز و اسپ‌افگن و شادکام

زواره فرامرز و دستان سام

کسی را ز خویشان که دارند نام

چنین گفت جاماسپ گم بوده نام

که هرگز به گیتی مبیناد کام

کمرهای زرین و زرین ستام

ز یاقوت با زنگ زرین دو جام

غمی گشت زان کار دستان سام

ز دادار گیتی همی برد نام

نکردست یاد از تو دستان سام

برادر ز تو کی برد نیز نام

فرستاد نزدیک دستان سام

بدادش ز هر گونه چندی پیام

همه گنج فرزند و دینار سام

کمرهای زرین و زرین ستام

از اسپان تازی به زرین ستام

ز شمشیر هندی به زرین نیام

نگه کرد گازر سواری تمام

عنان پیچ و اسپ افگن و نیک‌نام

چو بشنید داراب شد شادکام

به نزدیک او رفت و بنوشت نام

یکی اسپ با زین و زرین ستام

کمندی و تیغی به زرین نیام