پسر بود او را یکی شادکام

که بهرام بهرامیان داشت نام

یکی موبدی بود شهرو به نام

خردمند و شایسته و شادکام

می خسروی خواست طایر به جام

نخستین ز غسانیان برد نام

بباش و بیاسای و می خور به کام

چو گردد دلت رام بر گوی نام

جوانی کجا یانسش بود نام

جهانجوی و بخشنده و شادکام

یکی شارستان کرد دیگر به شام

که پیروز شاپور کردش به نام

کنام اسیرانش کردند نام

اسیر اندرو یافتی خواب و کام

بدان چربه دستی رسیده به کام

یکی برمنش مرد مانی به نام

پسر بد یکی خرد شاپور نام

هنوز از جهان نارسیده به کام

کزویست کام و بدویست نام

ورا باد تاج کیی شادکام

هم‌آنگه پدر کرد بهرام نام

ازان کودک خرد شد شادکام

یکی پارسی بود هشیار نام

که بر چرخ کردی به دانش لگام

بدو گفت بهرام کای نیک‌نام

به نیکیت بادا همه ساله کام

ز اسپان تازی به زرین ستام

ز چیزی که پرمایه بردند نام

ز آخر به سیمین و زرین لگام

ده اسپ گرانمایه بردند نام

فرستاد بهرام زی او پیام

که ای مرد بیدار گسترده کام

هم‌انگاه برداشت زین و لگام

به نزدیک آن اسپ شد شادکام

ز شاه جهاندار بستد لگام

به زین بر نهادن همان گشت رام

یکی مرد بد پیر خسرو به نام

جوانمرد و روشن‌دل و شادکام

وزان پس نگر تا چه دارد پیام

ازو بشنود پاسخ او تمام