چو آن دید داراب شد شادکام

یکی نیزه برداشت از بهر نام

همان روز داراش کردند نام

که تا از پدر بیش باشد به کام

یکی شارستان کرد نوشاد نام

به اهواز گشتند زو شادکام

حکیمی که بد ارسطالیس نام

خردمند و بیدار و گسترده کام

بدو گفت کای مهتر شادکام

همی گم کنی اندرین کار نام

اگر نیک باشی بماندت نام

به تخت کیی‌بر بوی شادکام

کمرهای زرین و زرین ستام

همان تیغ هندی به زرین نیام

ببردند بالای زرین ستام

به زین اندرون تیغ زرین نیام

سکندر چنین گفت کای نیک‌نام

به گیتی بهرجای گسترده کام

سکندر چنین داد پاسخ که جام

فرستاده را باشد ای نیک‌نام

بدیدند شب شاه را شادکام

به پیش اندرون پرگهر چار جام

چنین گفت کامروز مردن به نام

به از زنده دشمن بدو شادکام

دل از عیب صافی و صوفی به نام

به دوریشی اندر دلی شادکام

ز اسپان تازی به زرین ستام

ز شمشیر هندی به زرین نیام

یکی نامدارست مهران به نام

ز گیتی به دانش رسیده به کام

خداوند خواندش بیت‌الحرام

بدو شد همه راه یزدان تمام

پیاده درآمد به بیت‌الحرام

سماعیلیان زو شده شادکام

بدو گفت سوی سکندر خرام

وزین مرز و از ما مبر هیچ نام

یکی پادشا بود فریان به نام

ابا لشکر و گنج و گسترده کام

خردمند را بیطقون بود نام

یکی رای زن مرد گسترده کام