دیده چه از زحمت ره باز کرد

زخم بدن سرکشی آغاز کرد

طشت عابد زان لگد آواز کرد

مشت عابد را به کلی باز کرد

که گویا زبان سخن ساز کرد

که گوینده را نکته پرداز کرد

اگر دشمنی با تو آغاز کرد

ز فرمانبری سرکشی سازکرد

به منبر شد و خطبه آغاز کرد

پس از خطبه اینسان سخن ساز کرد

ز روی فسون گریه آغاز کرد

سخن های پیشین همه ساز کرد

پس آنگه یکی خطبه آغاز کرد

خدا را ستایش درآن سازکرد

خروشان شد وگریه آغاز کرد

ره ناله ازنای دل باز کرد

حجاب ازسر چشمشان باز کرد

هویدا به ایشان همه راز کرد

چو از زین بیافتاد لب باز کرد

شهنشاه را بر سر آواز کرد

پس آنگه یکی خطبه آغاز کرد

سزا ذات حق را ثنا ساز کرد

به زاری خروشیدن آغاز کرد

سوی نوجوان خود آواز کرد

سمند سرافراز پر باز کرد

سوی پهنه چون باز پرواز کرد

دگر ره ز نو چاره ای ساز کرد

سران را به سوی خود آواز کرد

ازایشان یکی حیلتی ساز کرد

به سوی شهنشاه آواز کرد

ز نای گلو مویه آغاز کرد

نوا خوان سوی دشت پرواز کرد

سپس بانوی دین سخن ساز کرد

به نام خدا خطبه آغاز کرد

دگر باره بی شرمی آغاز کرد

به آزار بانو سخن، ساز کرد

زهم طایر سدره پر باز کرد

زگردون سوی خاک پرواز کرد

ما را به یک کرشمه ز اهل نیاز کرد

پس پرده برگرفت و بما نیز ناز کرد

تا شاه ما ز کشور ما رخت بست و رفت

خِیل بلا به کشور دل ترکتاز کرد

آوخ که نقد عمر عزیز از سر نیاز

[...]