با سلامان عرض خوبی ساز کرد

شیوه جولانگری آغاز کرد

برقع شرم از جمالش باز کرد

عشرت دوشینه با او ساز کرد

فیض کرم خوان سخن ساز کرد

پرده ز دستان کهن باز کرد

کلک عنایت چو رقم ساز کرد

از همه پیش این رقم آغاز کرد

ماشطه کآرایشش آغاز کرد

غازه ز خون جگرم ساز کرد

بار دگر لب به سخن باز کرد

لابه گری پیش وی آغاز کرد

به نام خدای اول آغاز کرد

وز آن پس خردنامه ای ساز کرد

ز نام خدایش سر آغاز کرد

وز آن پس نوای دعا ساز کرد

به نوعی دگر جنبش آغاز کرد

بر آن لحن رقصی عجب ساز کرد

که چون قفل درج سخن باز کرد

جهان را گهر ریز این راز کرد

چو برنا نوای سخن ساز کرد

در گفت و گو پیش او باز کرد

سخن را نوایی ز نو ساز کرد

به حکمت نواسازی آغاز کرد

ازو نوبتی نوبت آغاز کرد

ز نام وی این زمزمه ساز کرد

چو گرد جهان گشتن آغاز کرد

به کشورگشایی سفر ساز کرد

به مهمان نوازی طرب ساز کرد

می آورد و می خوردن آغاز کرد

حکیم ششم چون سخن ساز کرد

سخن را بدین لهجه آغاز کرد

ولیکن به هر سو سفر ساز کرد

ره آن به زور سپه باز کرد

بر ایشان در معذرت باز کرد

به پرده درون این نوا ساز کرد

در هوای عشق بازم دل پرواز کرد

بار دیگر عاشقی جانم ز سر آغاز کرد

بر در او بس که بنشستم درآخر آن صنم

رحم کرد و آن در بسته برویم باز کرد

چون درون رفتم بخلوتخانه بزم شهود

[...]

عشق چو جور و ستم آغاز کرد

بر رخ عاشق در غم باز کرد

شد بجهان رسم نیاز آشکار

شاهد حسنش چو بخود ناز کرد

خواست کند غارت دین و دلم

[...]