بهار آمد و، داغ دل تازه شد

به غم تنگ صحرای اندازه شد

باطنم را روشنی از عشق بی اندازه شد

داغ دل چون ماه از پهلوی مهرت تازه شد

می شود حاصل تمامی بعد تحصیل کمال

خط کتاب حسن او را رشتهٔ شیرازه شد

گرنه از می تیغ او را آبگیری کرده اند

[...]

به دست سبو بیعتم تازه شد

لبم دشمن جان خمیازه شد

ازین نامه، گردون پرآوازه شد

روان سخن گستران تازه شد

نیوشنده را جان از آن تازه شد

جهانی ز نامش پر آوازه شد

مرگ آن کودک بلند آوازه شد

مرد و زن را داستانی تازه شد

در حرم افشا چو این آوازه شد

زین مصیبت داغ ایشان تازه شد

زدیدار اوداغشان تازه شد

جهان از فغانشان پر آوازه شد

عهد فاروق از جمالش تازه شد

حق ز حرف او بلند آوازه شد

داغ دل شاه عشق فزون ز اندازه شد

زخم جگر تازه بود تازه‌تر از تازه شد

داغ دل شاه عشق فزون ز اندازه شد

زخم جگر تازه بود تازه‌تر از تازه شد

کام مفسد مظهر خمیازه شد

شهر ظلم و جور بی‌دروازه شد

نام آزادی بلندآوازه شد

حمد یزدان‌، جان ملت تازه شد

گیتی از عدل پرآوازه شد

جان و دل اهل خرد تازه شد