جان داننده گر چه دمسازست

با بدن بر فلک به پروازست

خلق محتاج و دیدها بازست

کار مردم بساز، ارت سازست

نی، چه گفتم؟ چه جای این سازست؟

دوست پیدا و دیده‌ها بازست

چون سفیهی زبان دراز کند

که فلانکس بفسق ممتازست

فسق او زین بیان یقین نشود

واین باقرار خویش غمازست

کسی داند که او معشوقبازست

و بی یسمع و بی یبصر چه رازست

چگویم شرح این دور و درازست

مگر اینها از آن معشوقبازست

ز آتشکده و کعبه غرض سوز و نیازست

وانجا که نیازست که حاجت بنمازست

بی عشق مسخر نشود ملک حقیقت

کان چیز که جز عشق بود عین مجازست

چون مرغ دل خسته ی من صید نگردد

[...]

ما را به رخ خوب تو ای دوست نیازست

در بوته عشقت دل مسکین به گدازست

حال من دلخسته که گوید به نگارم

جز باد صبا کاو به جهان محرم رازست

ای باد صبا از من دلخسته بگویش

[...]

ما را به قد سرو تو ای دوست نیازست

هر چند تو را با من مسکین سر نازست

حال دل خود با که بگویم بجز از باد

کاو سوختگان را به کرم محرم رازست

احوال دل سوخته هم باد بگوید

[...]

بگذار ره صومعه، کان دور و درازست

بنشین بدر میکده، کان خانه رازست

چون بانگ نمازی نشنیدی تو درین کوی؟

گر گوش تو بازست همه بانگ نمازست

از خرقه و زنار و ز سجاده و تسبیح

[...]

که:هان!ای قاسمی،راه توبازست

بیا، بشنو تو از ما هرچه رازست

شب دوری دراز و جانگدازست

حکایتهای او گفتن درازست

چه یارست و چه جان دلنوازست

چه حسنست و چه عشوه این چه نازست

چه معشوق و چه قدست و چه رفتار

چه رندست و چه جان عشق بازست

چه بزم است وچه عیش و جام باده

[...]

کوه با عاشقان هم‌آوازست

پایدارست زان سرافرازست

دایم به رهت در دو چشمم بازست

صد تحفه ام از نیاز پااندازست

پیش آی و به مهر دانه عشوه بریز

پر تیز مرو که روح در پروازست

زان دم که به افسون طبیبانت نیازست

عیسی به فسون دم خود بر سر نازست

در آرزوی صحت تو لحظه بر ایام

همچون شب عیدست که بر طفل درازست

کار تو نه کاریست که آن فاتحه خواهد

[...]

هر چند که بوسه نیازست

اما به هوس دریش بازست

از شاه جهان جهان ببرگ و سازست

کوس عدلش بسی بلند آوازست

زنجیر عدالتش سراپا چشم است

پیوسته براه دادخواهان بازست

معنی از لفظ سبکروح فلک پروازست

لفظ پرداخته بال وپر این شهبازست

عشق بالاتر از آن است که در وصف آید

چرخ کبکی است که در پنجه این شهبازست

خامشی پرده اسرار حقیقت نشود

[...]

صفیر شهپر توفیق، حسن آوازست

کمند عشرت رم کرده رشته سازست

فروغ نور تجلی به طور می گوید

که کار مردم بی دست و پا خداسازست

تو صاف کرده مده پشت خویش بر دیوار

[...]