باو گفتم که او این دم کجایست

تو میدانی که این دم در چه جایست

اگر دانی بگویم تا بدانم

که بهر چیست این راز نهانم

ز پیغمبر یقین بهتر نباشد

[...]

دریغا ره نمیدانی چه گوئی

که سرگردان شده مانند گوئی

در این میدان چو گوئی در تک و تاز

شدی اکنون و مر چوگان بینداز

در این میدان چو گوئی مینبردی

[...]

یکی هاتف مر او را داد آواز

که ای درویش خوش میسوز و میساز

بسوزان خویشتن درحضرتِ ما

که تا یابی عیان قربت ما

سما هرگز نداندراز ما او

[...]

‌سر نامه بنوشت نام خدای

خدای جهانداور رهنمای

رسانندهٔ عاشقان را به کام

رهانندهٔ بستگان را ز دام

نگارندهٔ گلشن لاجورد

[...]

بگفت این و آمد به نزدیک شاه

بدو گفت کای شاه توران سپاه

گزین کن دلیران توران زمین

که در دشت آورد جویند کین

عنان پیچ(و) گرد افکن و نیزه دار

[...]

ز بس شد فعل بد، غماز چون مشک

جهان را شد دماغ آخر ازان خشک

ز خشکی سرو آمد بر لب جو

به پیچ و تاب همچون شاخ آهو

تفاوت نیست از خشکی ایام

[...]

دیدة حق‌ بین‌ ز حق‌ جو ای پسر

پس‌ مؤثر را عیان بین‌ در اثر

تا بری پی‌ بر مؤثر از اثر

معرفت‌ را نیستی‌ کامل‌ نظر

عارفان که‌ دُرّ معنی‌ سُفته‌اند

[...]

اوست آن کس که فرستاد از سماک

یا که از ابر آب تا روید ز خاک

لاله ها و باغها و افزون نبات

بهر نفعی هستت ار هیچ التفات

پس هم آوردیم بیرون ما ز وی

[...]