وجود ذره‌ام گر شد هویدا

هم ازخورشید ذاتش گشت پیدا

که اخلاصی که در وی شد هویدا

ز استعمال شرعش گشت پیدا

چو گردش در نهادش گشت پیدا

بود هر لحظهٔ حیران و شیدا

چو تمکین در نهادش گشت پیدا

نباشد واله و حیران و شیدا

همه ذات تو میجویند پیدا

تو ناپیدا و در جمله هویدا

یقین جانان منم امروز پیدا

به بخت و طالع اینجائی هویدا

بما آدم در اینجا گشت پیدا

تو اوئی باز بین او را هویدا

بدیدار تو پنهان گشت پیدا

تعالی اللّه زهی نورِ هویدا

خدا را یافتم در خاک پیدا

ز ناگه لاتراب آمد هویدا

هر آن کو عشق راهش کرد پیدا

شود در عاقبت مجنون و شیدا

قناعت کرده اند اینجای پیدا

که تا جان در عیان گردد هویدا

درون دل تراگشتند پیدا

نمیبینی تو ایشان را هویدا

جنون محض شد در پیر پیدا

بمانده واله و حیران و شیدا

اگر عشقت در اینجا گشت پیدا

شوی در ذات یکتائی هویدا

من و تو در یکی دیدیم پیدا

ز یک ذاتیم اینجاگه هویدا

از آن دم این دم تو هست پیدا

از آن دم یافتی این دم هویدا

خوشا آن صبح کآدم کرد پیدا

ز ذات خود در این دنیا هویدا

ز عقل کل شود اسرار پیدا

نمود جسم و جان گردد هویدا

دوعالم دیدهام از خود هویدا

ز خود گردم در اینجاگاه پیدا

رخ شاه است پنهانی و پیدا

نمیباید در اینجا عقل شیدا