وصال احمدم در جانست پیدا

مرا آن ماه و خور تابانست اینجا

شود روشن بنور عشق اینجا

ابا عشق آید اندر وصل یکتا

نه چندانست وصف عشق اینجا

که گردد بر تو اینجا گاه پیدا

یکی ذاتست بنگر لا بالا

همه ذرات در خورشید پیدا

تو با یاری و یار اینجاست پیدا

ترادر جان نموده روی زیبا

دوا کن درد شیخاهم در اینجا

که جانانست در دید تو پیدا

قناعت کن که تا گردی مصفا

چرا باشی تو در اسم و مسما

بتقوی زندگانی کن در اینجا

که از تقوی شوی در ذات یکتا

حقیقت این چنین دان شیخ اینجا

که منصور است این در وصف الا

هزاران جان بیک جودان در اینجا

چو گشتی در نمود عشق یکتا

بدین کسوت مرا بشناس اینجا

که بازم کی بیابی شیخ دانا

از آن واصل چنین میبیند اینجا

که در یکی بود این جمله پیدا

همه مقصود ما نفس است اینجا

کزین کوری شود اینجای بینا

تو نفس سگ برون گردان در اینجا

که بی نفس آئی اینجا گاه یکتا

درین ره چون خلاصت گشت پیدا

نمانی آن زمان از دید یکتا

بمیری این زمان از دید دنیا

نه بینی این زمان جز دید مولی

از آن شادی که دارد عین دنیا

چه بریابی تو اندر عین عقبی

دمی را او در اینجا باش یکتا

که بنماید ترا نقاش اینجا

تو زوغافل چنین مانده در اینجا

فتاده در میان شور و غوغا

همه از یار گفت اینجای با ما

از آن گشتیم از دیدار یکتا