طمع ببریده است از دست و از پای

یکی میبینم اینجا مسکن و جای

اگر مردی دمی از خود برون آی

در این معنی که گفتم در تو بگشای

اگر مردرهی از خود برون آی

درون جان و دل دیدار بگشای

نمیدانند هر چندی سر از پای

رموز ما در اینجا گاه بگشای

چنان ازدست عقل افتادم از پای

که از عشقم گرفتار اندر اینجای

کنون ای بایزیدا دیده بگشای

که تاواصل شوی از من در اینجای

کسی دیگر تو این اسرار منمای

همین دم میون ازوصلم بیاسای

ببرندش دگر دست و دگر پای

اناالحق چون بگوید جای بر جای

اگر دانا ترا افکند از پای

سرت رفت و نیابی هیچ جا جای

چنین گوید حکیم روح افزای

که در ملک هری بودی سه تن رای

وگر کرسی است کرسی رفته از پای

شده گردون او از جای بر جای

توئی آب و روانی در همه جای

بهر کسوت که میخواهی تو بنمای

ترا بنمود اکنون باز جا آی

نمود جزو و کل در دیده بنمای

الا ای نور قدسی روی بنمای

ز زنگ آینه دل پاک بزدای

نبد چیز دگر نی دست ونی پای

همه ذرّات بد نه جای و ماوای

من آوردم تمامت اندرین جای

برم بار دگر در غیر ماوای

اناالحق گوی و ز دیرت برون آی

نمود دیر و کعبه هر دو بنمای

همه غرقاب چاهند اندر این جای

درون چاه بگرفتند ماوای

همه غرقاب چاهند اندر این جای

درون چاه بگرفتند مأوای

همه دنیا سرشت دوست با پای

در اینجا تو نظر کن جای تا جای