برو تا بازگردیم از چنین جای

شویم ما فارغ اندر جای و مأوایی

مر الهام میگوید که باز آی

گره یکبارگی ازخویش بگشای

در آن دریا نمیگنجد سر و پای

کجا باشد در آنجا بود دنیای

مرا از وصل خود یک ذرّه بنمای

چرا اندازیم از جای بر جای

همه ذرّات مستند و سر از پای

نمیدانند رفته جمله از جای

کجا بینم ترا دیگر در این جای

برآورده خروش و بانگ و غوغای

تو در دنیا و اندر دیر خود رای

بماندی همچو سیم قلب در جای

حجاب از پیش رو بردار و بنمای

که هستی در درون جان تو یکتای

نمیدانست آدم او سر از پای

بمانده واله و حیران و شیدای

کنون ای جان و ای دل نزد من آی

گره از کار من یکباره بگشای

چو او رانیست جای و در سراپای

توانی یافت جاویدش همه جای

براه راستان سوی بهشت آی

گره یکبارگی از خویش بگشای

یکی خرطوم سود و دیگری پای

همه یک چیز را سودند یکجای

اگر اسرار کل داری تو بنمای

وگرنه پر مرو چندین بهر جای

از آن سر آمدی و چشم بگشای

همه ذرّات رادیدار بنمای

ز شیدائی نمیدانی سر از پای

روی چون سایهٔ از جای برجای

بلابین و بلاکش اندر اینجای

که تا گردی چو عیسی عین آلای

سر و پایت بیفکن بیسر و پای

رموز عشق را اینجا تو بگشای

اگرداری عیان عشق بنمای

گره از کار عالم جمله بگشای

الا ای جوهر قدسّی یکتای

زمانی زین صدف هین روی بنمای