دلم بلبل صفت حیران گل بی

درونم چون درخت پی بگل بی

خونابه بار دیرم ارغوان وار

درخت نهله بارش خون دل بی

قدم دایم ز بار غصه خم بی

چو مو محنت کشی در دهر کم بی

مو هرگز از غم آزادی ندیرم

دل بی طالع مو کوه غم بی

قدم دایم زبار غصه خم بی

چو مو خونین دلی در دهر کم بی

زغم یکدم مو آزادی ندیرم

دل بیچارهٔ مو کوه غم بی

به لامردم مکان دلبرم بی

سخنهای خوشش تاج سرم بی

اگر شاهم ببخشد ملک شیراز

همان بهتر که دلبر در برم بی

نپنداری که زندان خوشترم بی

سرم بو گوی میدان خوشترم بی

چو گلخن تار و تاریکه به چشمم

گلستان بی ته زندان خوشترم بی

گر آن نامهربانم مهربان بی

چرا از دیدگانم خون روان بی

اگر دلبر بمو دلدار می‌بو

چرا در تن مرا نه دل نه جان بی

دلم از سوز عشق آتش بجان بی

بکامم زهر از آن شکر دهان بی

همان دستان که با ته بی بگردن

کنونم چون مگس بر سر زنان بی

جهان خوان و خلایق میهمان بی

گل امروز مو فردا خزان بی

سیه چالی که نامش را نهند گور

بما واجن که اینت خانمان بی

خدایی که مکانش لامکان بی

صفابخش جمال گلرخان بی

پدید آرندهٔ روز و شب و خلق

که بر هر بنده او روزی رسان بی

هزاران لاله و گل در جهان بی

همه زیبا به چشم دیگران بی

آلالهٔ مو به زیبایی درین باغ

سرافراز همه آلالیان بی

ز بیداد فلک یارون امان بی

امان جستن روز آخرزمان بی

اگر پاره کرم یخه بجا بو

که وامو آسمان پرسرگران بی

سخن از هر چه واجم واتشان بی

حدیث از بیش و از کم واتشان بی

بدریا گر روم گوهر بر آرم

هر آن گوهر که وینم واتشان بی

خوشا آنانکه الله یارشان بی

بحمد و قل هو الله کارشان بی

خوشا آنانکه دایم در نمازند

بهشت جاودان بازارشان بی

چه واجم هر چه واجم واته‌شان بی

سخن از بیش و از کم واته‌شان بی

بدریا مو شدم گوهر برآرم

هر آن گوهر که دیدم واته‌شان بی

سیه بختم که بختم واژگون بی

سیه روجم که روجم سرنگون بی

شدم آوارهٔ کوی محبت

زدست دل که یارب غرق خون بی

من آن شمعم که اشکم آتشین بی

که هر سوته دلی حالش همین بی

همه شب گریم و نالم همه روز

بیته شامم چنان روزم چنین بی

زدست عشق هر شو حالم این بی

سریرم خشت و بالینم زمین بی

خوشم این بی که موته دوست دیرم

هر آن ته دوست داره حالش این بی

دو چشمانت پیالهٔ پر ز می بی

خراج ابروانت ملک ری بی

همی وعده کری امروز و فردا

نمیدانم که فردای تو کی بی

گلان فصل بهاران هفته‌ای بی

زمان وصل یاران هفته‌ای بی

غنیمت دان وصال لاله رویان

که گل در لاله زاران هفته‌ای بی

الاله کوهساران هفته ای بی

بنفشه جو کناران هفته‌ای بی

منادی میکره شهرو به شهرو

وفای گلعذاران هفته‌ای بی