ز دانش به جا نیست نه عقل و را

چو دیوانگان اندر آید ز جا

چه خوش بودی ار گم شدی قهرمان

و یا مرگ آوردی او را زمان

رها گشتی از ظلم سقلاب روم

[...]

چو یک پاس بگذشت از تیره شب

همه بسته بهر شبیخون دو لب

شب تار مانند دریای قار

چو زنگی زمین و زمان گشته تار

به بر کرده گیتی پلاس سیاه

[...]

چو لشکر شنیدند ازو این سخن

نجنبید یک تن از آن انجمن

مگر پور شداد شوم پلید

برانگیخت اسبش ز جا خود شدید

تو گفتی مگر دیو بد بدنژاد

[...]

چنین است آئین گردان سپهر

که گاهیش کینه بود گاه مهر

قراری ندارد جهان با کسی

که باشد جهان را جهانجو بسی

که گه سور و گه درد و گه ماتم است

[...]