نهفته رخ خود به زیر نقاب

ز عشوه‌گری نرگسش همچو آب

سواری که می‌راند در پیش اسب

بیامد بر شه چو آذرگشسب

تمرتاش را گفت کای تاجور

[...]

شه چین چو آن سرکشان را بدید

رخش شد از اندوه چون شنبلید

بگرداند از کینه و رزم روی

دلش گشت از نو دگر مهرجوی

برانگیخت بور ابرش تیزگام

[...]

آن بحر دم کشت و ازو دهر پر بخار

با کوه آتشست و ازو چرخ پر شرار

چون ابر بر بلندی و چون قطره در نشیب

چون سیل بر سواحل و چون موج در بحار

سوی فراز شیر فلک زو در ارتعاش

[...]